hey gidi günler

Bundan dört beş yıl önce, bu şehrin bir yerinde, bir müşteri, bir reklam ajansına gidip 'bize şunun aynısı yapın' dedikten sonra masanın üstüne o reklamları koymuştu. 

Demiştim size, dedikodunuz ne kadar çabuk yayılırsa, o kadar çabuk unutulur. Arkasından ittiren siz olun, başkası olmasın.

Saatlerce süren sohbetlerin üzerine, karşısındaki reklamcılara saatlerce reklamın nimetlerini anlatan adam yerinden hafifçe doğrulur ve onlara birazdan hayatın anlamını kısık bir sesle açıklayacakmış gibi yanına yaklaşmaları için işaret eder:

- İkinci hep birinciyi önüne alır. Birincinin arkasında olur. Arkada kalan kişi ne yapar biliyorsunuz: Birinciyi s.k.r. Heh he.

Sohbet bu cümle ile biter, insanlar birbirini tebrik eder, 'çok büyüyeceğiz' diye ant içilir ve herkes gelecekten ümitli bir şekilde oradan ayrılır. 

Aynı kafa ile futbolda neden ileri gidilmediğine dair konular konuşulur, neden marka çıkmıyor buralardan diye dertlenip tartışmalar yapılır ve ardından fuarlar düzenlenir.

Farkında olmadan kafasızlığıyla marka oluvermiştir halbuki.