25 Mayıs 2009 Pazartesi

pazartesi sendromunu takmayacağım

Bugünkü derdim başka.

Kadınların 'kocam', 'sevgilim', biraz daha düzgün çeviri yapanların 'erkek arkadaşım' demesini falan anlıyorum fakat erkeklerin insan içindeyken manitalarından veya karılarından 'sevgilim' veya 'karım' -daha da fenası- 'eşim' diye bahsetmelerini anlamakta zorlanıyorum.
Elbette benim bekar bir erkek olduğum için bu cümleleri kurduğumu düşünecek kadar evlilik bağımlısı insanlar olabilir. Onları ignore ediyoruz. Bu insanların problemi hayatlarının evlilikle tamamlandığını düşünmelerinden kaynaklanmaktadır ve nedense aldatıldıklarını ortalık yerde öğrendikten sonra bir daha filmin hiçbir sahnesinde karşılaşmayız onlarla. Of, neyse.

Öğle yemeğine geçince: Tam karşımda oturan yumuşak görünmeye çalışan sert delikanlı kızlara sevgilisini anlatıyordu ve benim aklıma bunlar geldi. Neden kızları toplayıp, onlara "sevgilini" anlatıp durursun ki? Haydi anlatırsın, anladım ama hangi kız oturup bunu dinlemeyi tercih eder ki? Bence bunları dinleyen kızlar, kendi cinslerine; bunu anlatıp duran erkekler de her iki cins için utanç kaynağıdır.

Biraz 'erkek' olun! Siz de kadın olduğunuzu unutmayın be! Size söylüyorum kızlar. Lisedeki dönemleriniz çoktan geride kaldı. 

Hiç yorum yok: