9 Kasım 2009 Pazartesi

düşük bel

Düşük bel pantolon giymiş ve fakat zırt pırt o pantolonu yukarı çekip duruyor.
- Sen müştem grubundandın değil mi? Diye soruyorum kıza.
Ters bakışlarla: Evet. Diyor.
- Ama gözlüğünü sevdim, diyorum.

Güneş gözlüğünü yüzüne taktığı zaman güzelleşen kızlar var. Bu da onlardan biri. Pantolonunu çekip durmasa, akşam yemeği ısmarlayabilirdim ona. A bir de şu surattaki ters bakışlar olmasa idi.

Her daim savunma halinde olan kadınlar. Ürkütüyorlar beni. Zira yüzlerini güldürmeyi becerebiliyorum ama artık onca zahmete girmektense, ne olursa olsun yüzü gülen kadınlar var, onlardan alıyorum. Amerikayı bir daha keşfetmeye gerek yok. (Bu da nasıl bir cümledir: Amerikayı tekrar keşfetmeye gerek yok. Otomatikleşmenin anayasasındaki ilk cümle. Kesin bir kadının eseridir.)

Hiç yorum yok: