İddia ediyorum: İnsanları hatırlamak üzerine dünyada verilecek tüm eğitimleri almış biri bile benimle insan hatırlama konusunda yarışamaz. Toplantıda karşımdaki kadının kim olduğunu hatırladım. Şak diye:
- Hey sen. Dedim. İsmini hemen söylemedim. Şok olmasın diye.
Şaşkın şaşkın suratıma bakan bir kadından bahsediyoruz. Üstelik yaşıtım. Siz hesap edin gerisini.
- Efendim? Diye soruyor.
Şu anda reklam ajansı ile toplantıya gelmiş. Adını sıklıkla duyduğu adamla henüz tanışmamış. Ve bu kişi muhtemelen şu anda karşısında dikilen insan grubundan bir tanesi olduğunu bilerek temkini elden bırakmıyor. Yanımdakileri sayayım: Mükemmel Asistanım, AG sürtüğü, AJ ve Estel. Yani iki erkek, bir kadın, bir de mahlukattan garip bir şey işte (AG sürtüğünden bahsediyorum tabii ki). AJ'in uzun saçlarına ve tavırlarına bakarak o adını duyduğu kişinin bu olmadığından emin olması lazım ama kadınlar işte…
- Çıkaramadım, diyerek bakıyor bana. Hafiften bir gülümseme takınıyor. BB'nin almaya bayıldığı gülümseme ve pozitif enerji verme eğitimlerinden birinden kapmış olması lazım. Dünkü sümüklü halinde böyle bir gülümseme yoktu çünkü.
- Dur yardım edeyim, diyorum ve gözlerinin içine bakıyorum.
O sırada içeriye CJ kılıklısı giriyor:
- Merhabalar, hoş geldiniz. (Ses tonuna verdiği şu BB'nin insanları göndermeye bayıldığı diksiyon eğitimlerindeki ton var ve ben bu tona gıcık oluyorum) diyor hatuna.
- JC Bey siz olmalısınız, diyor kadın.
- Sümüklü Zerrin! Diyorum artık. Evet. İlkokul 3C, 317 Zerrin. Sümüklü Zerrin.
Kadın bana bakıp kalıyor ve:
- JC?
- Yok, ben küstüm artık. Şu dazlak, kemik gözlüklü, yapmacık gülüşlü herifi ben sandığın için artık seni ilkokul arkadaşım olmaktan atıyorum. Diyorum.
Size başta da söylemiştim. Hiçbir insan, benim kadar iyi insan hatırlamaz. Eminim o dönemlerde CIA'de çalışıyor olsaydım şu anda size Kennedy'yi kimin vurduğunu da söylerdim. Onu vuranı vuranı da söylerdim. Onu vuranı vuranı vuranı da söylerdim. Ya da hepsinin haricindeki asıl kişiyi söylerdim. Şansınıza küsün.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder